Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

The size and burden of mental disorders and other disorders of the brain in Europe 2010


Δημοσιεύτηκε η εξαιρετικά υψηλού κύρους πρόσφατη ευρωπαϊκή (ΕΕ27+3) επιδημιολογική έρευνα (ECNP/EBC REPORT 2011) και συγκρίνει με την έρευνα του 2005EU-27) και παράλληλα μετράει τα disability adjusted life years (DALY). 
Οι αγχώδεις διαταραχές εξακολουθούν και αποτελούν την ομάδα διαταραχών με την μεγαλύτερη επικράτηση (16,7%) παρά τις φήμες που θέλουν τις διαταραχές προσωπικότητας (1,3%) να έχουν πάρει την σκυτάλη.


http://www.ecnp.eu/~/media/Files/ecnp/communication/reports/ECNP%20EBC%20Report.ashx

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Τι σημαίνει ανοιχτό μυαλό;

Μια ματιά σε κάποια απο τα λανθασμένα σκεπτικά που ωθούν ανθρώπους που πιστεύουν σε διάφορα μη επιστημονικά αποδεδειγμένα σενάρια να συμβουλεύουν άλλους που δεν πιστεύουν να είναι περισσότερο... ανοιχτόμυαλοι.





και ένα μπόνους βίντεο...



Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Λέτε;

Από ένα περιοδικό με υψηλό IF ένα άρθρο που ξαφνιάζει:

http://www.nature.com/mp/journal/vaop/ncurrent/full/mp2011166a.html

Ο ρόλος των συναισθημάτων στην ΓΣΘ

Το 2008 ο Bob Leahy αναλαμβάνει την προεδρεία της ΑBCT και στη ομιλία που έδωσε αναλαμβάνοντας, εστιάστηκε στο ρόλο των συναισθημάτων στην ΓΣΘ

http://www.globalpres.com/mediasite/Viewer/?peid=26e8d33207564f11b4c39fab15ef18f9

Jeffrey M. Schwartz. A Role for Volition and Attention in the Generation of New Brain Circuitry: Toward A Neurobiology of Mental Force




Schwartz, J.M. (1996), Brain Lock: Free Yourself From Obsessive-Compulsive Behavior. New York:HarperCollins. 4 βήματα (δείτε στην σελ. 122 του επισυναπτόμενου κειμένου). Για ρίξτε μια ματιά !


http://westallen.typepad.com/files/schwartz-volitional-brain.pdf

Ο Dan Gilbert για τις εσφαλμένες μας προσδοκίες

Μία ακόμη ενδιαφέρουσα ομιλία από τα TED talks (υποτιτλισμένο επίσης).



Ο Νταν Γκίλμπερτ παρουσιάζει την έρευνα και τα στοιχεία από την εξερεύνησή που έκανε στην ευτυχία -- μοιραζόμενος μερικά εκπληκτικά τεστ και πειράματα τα οποία μπορείτε να δοκιμάσετε στους εαυτούς σας. Παρακολουθήστε την ομιλία μέχρι το τέλος για μια σπινθηροβόλα στιχομυθία μεταξύ μερικών γνώριμων προσώπων του TED.



http://www.ted.com/talks/lang/el/dan_gilbert_researches_happiness.html

Μη φας την καραμέλα...

Ένα ενδιαφέρον πείραμα για τις προσδοκίες.

Σε αυτή τη σύντομη ομιλία από το TED U, ο Γιοάχιμ δε Ποσάδα μοιράζεται ένα σημαντικό πείραμα στην καθυστερημένη ικανοποίηση -- και πώς μπορεί να προβλέψει τη μελλοντική επιτυχία. Με ένα ανεκτίμητο βίντεο από παιδιά που βάζουν τα δυνατά τους για να μη φάνε το ζαχαρωτό.

http://www.ted.com/talks/lang/el/joachim_de_posada_says_don_t_eat_the_marshmallow_yet.html

Μια ωραία λίστα ταινιών...

Δεν συμφωνώ πλήρως με την κατάταξη ή με την παράθεση μερικών εξ αυτών ή ακόμη και την παράλειψη άλλων, αλλά αποτελεί μία ενδιαφέρουσα λίστα:

http://www.neiu.edu/~mecondon/cinfilm.htm

Μπεν Γκολντέικερ: Ενάντια στην κακή επιστήμη

Χρειάζεται η συνεχής αναφορά στην επιστήμη, ειδικά για έναν κλάδο όπως η ψυχολογία που αγκομαχώντας ξεκόλλησε από τα δεσμά των ψευδοεπιστημών, των δοξασιών, των θρησκευτικοφιλοσοφικών αξιωμάτων για να συγκροτηθεί. Ένα άρθρο πολύ ενδιαφέρον, για να μας αφυπνίζει και να είμαστε πάντα σε εγρήγορση για επιστημονική κριτική στο βομβαρδισμό πληροφοριών, συχνά υπό το μανδύα επιστημονικοφανών προτάσεων.

http://www.ted.com/talks/view/lang/el//id/1234

SSRI's στα παιδιά; Χμμμμ...

Μία παρουσίαση του εκλεκτού συναδέλφου Κώστα Ευθυμίου


Διαταραχές Προσωπικότητας, Ψυχοπαθολογία Και Θεωρία Σχημάτων



http://www.cs.phs.uoa.gr/el/research/presentationsParos/Eythymioy%20sximata.pdf

Ιδέες για σινέ-ψ 2


Η PERSONA (1966) είναι η πιο γνωστή ίσως δημιουργία του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν και αποτελεί την επιτομή  της μπεργκμανικής φιλοσοφίας αλλά και αισθητικής. Μια αισθητική όμως με νόημα και πληρότητα στους αντίποδες της γκονταρικής αντίληψης και γραφής. Η Ελίζαμπετ Βόγκλερ (Λίβ Ούλμαν) μια σπουδαία ηθοποιός, μετά την ερμηνεία της στην Ηλέκτρα, αποσύρεται στην απομόνωση και τη σιωπή, αποτέλεσμα έντονων καταθλιπτικών φαντασιώσεων και ψυχικών διεργασιών. Την επίβλεψη της αναλαμβάνει η Άλμα (ψυχή) μια νεαρή και άπειρη νοσηλεύτρια (Μπίμπι Άντερσον). Επομένως περισσότερο ευάλωτη. Καταφεύγουν σε ένα παραθαλάσσιο θέρετρο όπου αναδύεται η μοναξιά, η αποξένωση και η ανικανότητα να πλησιάσουν η μια την άλλη. Το δράμα της απελπισίας και της σιωπής, το δράμα του σώματος οδηγεί σταδιακά την Άλμα σε μια επικίνδυνη ταύτιση με την Ελίζαμπετ. Τελικά οι ψευδαισθήσεις καταρρέουν ενώ νικά η σιωπή και το ίδιο το σινεμά μέσα από ακραίους αλλά επιτυχημένους πειραματισμούς του σκηνοθέτη με την ίδια την τέχνη του κινηματογράφου σε μια πραγματικά μοντέρνα φιλμική κατασκευή.     
ΟΙ ΩΡΕΣ (2ΟΟ2). Το φιλμ περιγράφει τη ζωή τριών γυναικών, οι οποίες εμφανίζουν συμπτώματα κατάθλιψης με ιδέες αυτοκτονίας δικές τους ή ακόμα και δικών τους ανθρώπων. Η Βιρτζίνια Γουλφ υποφέρει από διπολική διαταραχή. Η κατάθλιψή της τονίζεται σε όλο το φιλμ με εναλλαγές ανάμεσα στη μελαγχολία και σε εξάρσεις μανίας, με υπερένταση, ευερεθιστότητα, πολύωρο γράψιμο(για το βιβλίο της) και αϋπνία. Το φιλμ ξεκινά και τελειώνει με την αυτοκτονία της. Η Λάουρα, αινιγματικός χαρακτήρας, αλλά σαφώς καταθλιμμένη, κλαίει συχνά μόνη της, είναι πολύ ενοχική και επικριτική με τον εαυτό της και καταβάλλεται υπερβολικά από απλές καθημερινές εργασίες. Για να αντιμετωπίσει αυτές τις δυσκολίες της ζωής της, αντί να αυτοκτονήσει, εγκαταλείπει την οικογένειά της και φεύγει για τον Καναδά. Η Τρίτη, η Κλαρίσα, προσπαθεί να καλύψει τον εσωτερικό της πόνο εντυπωσιάζοντας τους άλλους και οργανώνοντας ένα πάρτυ για τον πρώην εραστή της, ο οποίος πάσχει από Αίιτζ και ο οποίος στο τέλος αυτοκτονεί. Συνδετική φανταστική μορφή των τριών γυναικών είναι η κα Νταλογουέη, ηρωίδα του μυθιστορήματος της Γουλφ. 
Το φιλμ SYLVIA (2003) αναφέρεται στη ζωή της γνωστής Αμερικανίδας ποιήτριας Sylvia Plath. Βλέπουμε την ποιήτρια την εποχή που  βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, για μεταπτυχιακές σπουδές. Είναι ένα δραστήριο ταλαντούχο κορίτσι, της αρέσει η διασκέδαση και είναι πολύ όμορφη. Στο Cambridge γνωρίζει πολλές απογοητεύσεις, για την ποιητική της δημιουργία. Γνωρίζει όμως έναν συμφοιτητή της, επίσης ποιητή, τον οποίον ερωτεύεται και σύντομα παντρεύονται. Πηγαίνουν να ζήσουν στην Αμερική, όπου το έργο του συζύγου της αναγνωρίζεται, όχι όμως και το δικό της. Όταν όμως υποπτεύεται τον σύζυγό της ότι την απατά, τότε παρουσιάζει μία βαθειά μελαγχολική κρίση και συγχρόνως γράφει σημαντικά ποιήματα. Όταν μαθαίνει ότι ο σύζυγός της  περιμένει παιδί από την ερωμένη του, αρχίζει να καταστρώνει την αυτοκτονία της. Τακτοποιεί τα παιδιά της ετοιμάζοντάς τους ακόμα και το πρωϊνό τους. Μετά ανοίγει το γκάζι και αυτοκτονεί.
            Η τέταρτη ταινία, Η ΦΛΟΓΑ ΠΟΥ ΤΡΕΜΟΣΒΗΝΕΙ (1963) έχει ως θέμα το τελευταίο 24ωρο της ζωής ενός νέου  άντρα,  του Αλαίν,  αλκοολικού σε  θεραπεία αποτοξίνωσης, ο οποίος έχει αποφασίσει να αυτοκτονήσει. Είναι φανερή η επαναλαμβανόμενη αποτυχία του να βρει ένα στήριγμα στις σχέσεις του με τους άλλους, τους παλιούς του φίλους και φίλες, τον γιατρό του, κλπ. Οι σχέσεις μοιάζουν να ξεφτίζουν και να εξαντλούνται, καθώς, ούτε ο ίδιος ούτε και οι άλλοι φαίνονται να υπολογίζουν αληθινά σ’ αυτές και οι συναντήσεις μένουν σε μια οδυνηρή επιφάνεια. Θα παρακολουθήσουμε επίσης την φοβερή αγωνία του Αλαίν, καθώς οδηγεί βήμα-βήμα τον εαυτό του προς το προαποφασισμένο τέλος του. Το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε η ταινία, δηλαδή το ομώνυμο μυθιστόρημα του Ντριε Λα Ροσέλ, είχε ως αφορμή την αυτοκτονία του σουρεαλιστή ποιητή (και φίλου του συγγραφέα) Ζακ Ριγκό το 1929.